کتاب هزاران فرسنگ تا آزادی یون سون کیم 447 صفحه PDF پی دی اف در سایت رمز فایل برای شما مخاطبان به اشتراک گذاشته شده است. کتاب هزار فرسنگ تا آزادی (فرار من از کرهٔ شمالی) نوشتهٔ یون سون کیم داستان فرار هیجان‌انگیز این فرد از کرهٔ شمالی است؛ کشوری کمونیستی که مردمش همچون کارگرانی از همه‌جابی‌خبر روزگار می‌گذرانند. نویسندهٔ کتاب حاضر در ۱۲سالگی و درحالی‌که مادر و خواهرش در گیرودار قحطی اوایل دههٔ ۱۹۹۰ میلادی برای تهیهٔ غذا از خانه بیرون رفتند، به‌تنهایی و بدون هیچ پولی سوار اتوبوس می‌شود تا خود را نجات دهد. در اوایل دههٔ ۱۹۹۰، شهر پیونگ یانگ شاهد یک قحطی مرگبار بود. بر اساس گزارش‌هایی که آن روزها مخابره می‌شد، هزاران کارگر گرسنه در خیابان‌ها پرسه می‌زدند و در کمال ناامیدی تلاش می‌کردند تا غذایی برای سیرکردن شکم خود و خانواده‌هایشان پیدا کنند. آن‌ها قربانی یکی از رازآلودترین فجایع کرهٔ شمالی شده بودند؛ قحطی بزرگی که به‌خاطر برنامه‌ریزی نادرست، انزوا و سیاست‌های غیرمسئولانه موسوم به «خوداتکایی»، جمعیت ۲۵ میلیونی این کشور را به مرز نابودی کشانده بود. این ناداستان گوشه‌ای از رنج و سختی مردم بی‌پناه این کشور را در جریان قحطی توصیف کرده است. با سایت رمز فایل در این مطلب همراه باشید.
خلاصه کتاب هزاران فرسنگ تا آزادی آزادی یون سون کیم
«برای سومین‌بار در هفته گذشته تصمیم گرفتم برای گشتن دنبال مادر و خواهر بزرگم، کئومسان، بیرون بروم. چون در شهر اون‌دئوک چیزی برای خوردن نمانده بود، آن‌ها شش روز پیش برای یافتن غذا آپارتمانمان را به مقصد راجین‌ـ سانبونگ، یک شهر بزرگ در همسایگی، ترک کرده بودند. تمام شجاعتی را که در من مانده بود جمع کردم، از پلی که روی رودخانه بود و جاده اصلی را به ایستگاه راه‌آهن می‌رساند، عبور کردم. آدم‌های زیادی در پیاده‌رو نبودند، اما با این همه برای اطمینان هر کسی را که رد می‌شد با دقت نگاه می‌کردم که نکند مادر از مسیر دیگری برگردد. در سمت چپم، نگاهی گذرا به مغازه نودل انداختم، جایی که قبلاً عاشق غذا خوردن در آن بودم، مغازه‌ای که پدرم در مناسبت‌های خاصی مرا به آن‌جا می‌برد. کمی آن‌طرف‌تر از جاده، چشمم به استودیوی عکاسی خورد که یک بار با خانواده‌ام آن‌جا عکس خانوادگی گرفته بودیم. وقتی در نهایت به ایستگاه اتوبوس رسیدم اجازه دادند، عقب یک اتوبوس رفت و برگشت شلوغ در راه راجین‌ـ سانبونگ، که سفر با آن حدود یک ساعت طول می‌کشد، مجانی سوار شوم. شاید چون هنوز بچه بودم، اجازه دادند مجانی سفر کنم.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.